Avocado PINKERTON 15/4/2024

Περιγραφή προϊόντος

Πίνκερτον
από τη Laurie Meadows
Περίληψη: Αν θέλετε να καλλιεργήσετε ένα μικρό δέντρο αβοκάντο, το αβοκάντο Pinkerton είναι μια καλή επιλογή για την αυλή. Με την προϋπόθεση ότι έχετε ποικιλία επικονίασης. Η ποικιλία αβοκάντο Pinkerton είναι, σε θερμότερα κλίματα, φρούτο που ωριμάζει από το χειμώνα έως τις αρχές της άνοιξης. Στις πιο κρύες χειμερινές συνθήκες της Νέας Ζηλανδίας,
το μεγαλύτερο μέρος της καλλιέργειας είναι πιο πιθανό να είναι ώριμο την άνοιξη. Το μεγαλύτερο μέγεθος, αλλά ακόμα ελαφρώς ανώριμο φρούτο «πρώιμης πήξης» μπορεί επίσης να συλλεχθεί από τα μέσα Ιουλίου και θα έχει πολύ καλύτερη ποιότητα φαγητού από κάθε Hass που έχει διαλέξει το μέγεθος Ιουλίου.

Ο καρπός Pinkerton είναι πράσινος τύπος δέρματος. Το δέρμα είναι λεπτό, εύκαμπτο και ξεφλουδίζεται εύκολα. Η σάρκα είναι λεία, λιπαρή,
και είναι εξαιρετικής ποιότητας διατροφής.

Το δέντρο Pinkerton είναι μικρό, σχεδόν νάνο και εκπαιδεύεται εύκολα σε ένα μόνο μίσχο.

Το Pinkerton έχει πολύ μεγάλη περίοδο ανθοφορίας και καρπόδεσης, αλλά στη Νέα Ζηλανδία υποψιάζομαι ότι τα χειμωνιάτικα λουλούδια θα δώσουν λίγα, αν όχι καθόλου, φρούτα. Το καλύτερο σετ είναι πιθανόν από λουλούδια τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο. Το Pinkerton έχει λουλούδια τύπου Α,
και μια ποικιλία τύπου Β φαίνεται να χρειάζεται για την καρπόδεση. Συνολικά, αυτό είναι το ιδανικό μέγεθος αβοκάντο για μικρό κήπο - εάν το ζήτημα της γονιμοποίησης μπορεί να λυθεί.

Ιστορία
Η ποικιλία αβοκάντο Pinkerton ήταν αρχικά ένα τυχαίο σπορόφυτο που επιλέχθηκε στο Saticoy, Ventura County, Καλιφόρνια, ΗΠΑ από τον J. Pinkerton τη δεκαετία του 1960. Κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις ΗΠΑ το 1975.
Το Pinkerton έχει αποδειχθεί ότι είναι μια διασταύρωση μεταξύ της πολύ συμπαγούς και χαμηλής καρποφορίας χειμερινής-άνοιξης ποικιλίας «Rincon» και «Hass». Γενετικές μελέτες του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης το 2009 έδειξαν ότι ο Πίνκερτον φαίνεται να είναι κατά 98% Γουατεμάλα, όχι «εν μέρει Μεξικανός» όπως πίστευαν παλαιότερα. Ο Χας είναι ο γονέας της γύρης.

Ο Rincon, ο μητρικός γονέας,
είναι πολύ πιθανό να είναι σε μεγάλο βαθμό από τη Γουατεμάλα με μια μικρή συνεισφορά από την ομάδα του μεξικανικού αβοκάντο. Το Rincon είναι ένα μικρό δέντρο, μόλις 4 μέτρα ύψος και πλάτος μετά από 10 χρόνια, και ενώ η ποιότητα του καρπού είναι καλή, ο σπόρος είναι μεγάλος και η σάρκα γύρω από τον σπόρο μάλλον λεπτή και υπόκειται σε μώλωπες πίεσης όταν συσκευάζεται για αγορά.
Η ωριμότητα του Rincon επικαλύπτει το Fuerte, αλλά το Fuerte αποστέλλεται πολύ καλύτερα από το Rincon, έτσι το μητρικό δέντρο δεν βρήκε ποτέ εύνοια στους καλλιεργητές.

Εμπορικές προοπτικές
Το Pinkerton, ο απόγονος του Rincon, έχει το επιθυμητό μικρό μέγεθος δέντρου και το εύκολο ξεφλούδισμα του μητρικού γονέα του, και έχει το μικρό μέγεθος σπόρων και την ανώτερη γεύση του πατρικού γονέα του.
Το Pinkerton φαινόταν να είναι το τέλειο υψηλής ποιότητας φρούτο πρώιμης σεζόν στην Καλιφόρνια. Η κομητεία Ventura μπορεί να είναι αρκετά κρύα μερικές φορές το χειμώνα - πολύ κρύο ώστε η «χειμερινή καρποφορία» Fuerte, η κύρια χειμερινή ποικιλία, να καρποφορήσει αξιόπιστα. Το Pinkerton θεωρήθηκε ως μια ποικιλία που μπορεί να καρποφορήσει πιο αξιόπιστα, καθώς το Pinkerton είναι σχετικά ανθεκτικό στο κρύο (για ένα αβοκάντο).
Φαίνεται ότι καλλιεργεί πολύ σε περιοχές της Καλιφόρνια όπου οι κλιματικές συνθήκες του ταιριάζουν, αλλά το Pinkerton χρειάζεται μια ποικιλία επικονιαστή για να καρποφορήσει καλά και είχε αρκετά προβλήματα με τον αποχρωματισμό της σάρκας ενώ βρίσκεται σε ψύξη. Είναι επίσης μια ποικιλία αβοκάντο «πράσινης επιδερμίδας», η οποία λέγεται ότι «μπερδεύει τους καταναλωτές».
Ως αποτέλεσμα, η πρώιμη υπόσχεσή του δεν έχει πραγματοποιηθεί και το Pinkerton δεν έχει κερδίσει μεγάλη έλξη εμπορικά - παρά την εξαιρετική του ποιότητα διατροφής.

Χειμερινά καρποφόρα αβοκάντο
Έχουμε δύο ποικιλίες αβοκάντο όψιμης χειμερινής καρποφορίας εδώ, Fuerte και Pinkerton. Το μεγάλο δέντρο Fuerte εδώ είναι σε σκιερή θέση και σπάνια δίνει περισσότερους από έξι περίπου καρπούς.
Μέχρι το 2014, τα λίγα δέντρα μας Pinkerton αποδείχτηκαν εξίσου μη παραγωγικά, ακόμη και σε ηλιόλουστη θέση. Ο παράγοντας που λείπει πιθανώς ήταν η έλλειψη διασταυρούμενης επικονίασης με ένα αβοκάντο τύπου «Β». Χωρίς γονιμοποιητή «Β», χωρίς φρούτα.

Θα ήταν ευχάριστο εάν ο Pinkerton μπορούσε να πειστεί να καρποφορήσει αξιόπιστα, έστω και μόνο την άνοιξη.
Το φρούτο έχει πολλά για αυτό. Ο καρπός με μακρύ λαιμό σε σχήμα αχλαδιού είναι αρκετά μεγάλος, με δερματώδη φλούδα που ξεφλουδίζεται πολύ εύκολα, η σάρκα είναι χωρίς ίνες, λεία και βουτυρώδης, έχει πολύ καλή περιεκτικότητα σε λάδι και ο σπόρος είναι συνήθως μικρός και ξεχωρίζει εύκολα από η σάρκα. Αρκετά φρούτο. Επιπροσθέτως,
Φαίνεται ανθεκτικό τόσο στο σχίσιμο όσο και στη μαύρη σήψη (Anthracnose) που μπορεί να αναπτυχθεί στο βασικό άκρο του Fuerte.

Το δέντρο
Το δέντρο είναι χαμηλό και απλώνεται αν αφεθεί για να αναπτυχθεί φυσικά, αλλά εκπαιδεύεται εύκολα σε έναν μόνο αρχηγό και ολοκληρώνεται στα 2 μέτρα ή λιγότερο. Στην πραγματικότητα, είναι ιδιαίτερα εύκολο να το διαχειριστείτε ως μικρό δέντρο -
πολύ πιο εύκολο να το διαχειριστείς ως πολύ συμπαγές δέντρο από το Hass και το Reed, για παράδειγμα.

Το φύλλωμα είναι κάπως «κλάμα» και τα πλαϊνά κλαδιά σχετικά κοντά και χαλαρά - κάπως παρόμοια με τον Reed. Το Pinkerton έχει σχετικά κοντά μεσογονάτια και τα πολυσύχναστα κλαδιά πρέπει να αραιωθούν για να επιτρέπεται η διείσδυση του φωτός.

Ανθοφορία και καρπόδεση
Ο Πίνκερτον είναι πρόωρος,
δηλαδή αρχίζει να ανθίζει και να καλλιεργεί πολύ σύντομα μετά τη φύτευση. Το Pinkerton είναι ένα ανθισμένο δέντρο τύπου Α. Η εμπειρία των ΗΠΑ είναι ότι μπορεί να δημιουργήσει πολύ μεγάλες καλλιέργειες εάν φυτεύονται αβοκάντο τύπου Β λουλουδιών κοντά. Το Sharwill μπορεί να είναι ο καλύτερος γονιμοποιητής, καθώς ρίχνει τη γύρη ουσιαστικά σε όλη τη μακρά περίοδο ανθοφορίας του Pinkerton.
Το μπέικον μπορεί επίσης να είναι κατάλληλο, ακόμη και το Fuerte (στην πραγματικότητα ονομαστικά τύπου Α). Το Ettinger είναι πιθανό να είναι ένας εξαιρετικά καλός γονιμοποιητής.

Έχω μπολιάσει τον Sharwill σε ένα από τα δέντρα και το εμβολιασμένο κλαδί άρχισε να ανθίζει το 2014 - όπως και ένα μικροσκοπικό δέντρο Ettinger που φύτρωνε πολύ κοντά. Το αποτέλεσμα φαίνεται να είναι ένα καλό σύνολο φρούτων,
αλλά μια καθυστέρηση στην ημερομηνία των πρώτων λουλουδιών. Η κανονική χειμερινή άνθιση φαίνεται να απουσιάζει, πιθανώς λόγω του φορτίου των καλλιεργειών που συγκεντρώνει όλους τους πόρους.

Η περίοδος ανθοφορίας του Pinkerton είναι πολύ μεγάλη - καθ' όλη τη διάρκεια του χειμώνα έως τα τέλη της άνοιξης. Τα δέντρα που δεν έχουν καλλιέργειες έχουν τα πρώτα τους λουλούδια στα τέλη Μαΐου,
αλλά αυτή η πρώτη «δόση» ανθοφορίας είναι πολύ αργή και σποραδική, με πολύ λίγα λουλούδια ανοιχτά κάθε μέρα, και συνήθως δεν πήζει τίποτα. Στις θερμότερες περιοχές της Νότιας Αφρικής, όπου οι χειμερινές θερμοκρασίες δεν πέφτουν κάτω από τους 9 βαθμούς Κελσίου και οι μέσες υψηλές χειμερινές υψηλές είναι 24 βαθμούς Κελσίου, τα φρούτα πέφτουν περίπου στα μέσα Αυγούστου.
Η Νέα Ζηλανδία δεν είναι πουθενά τόσο ζεστή όσο εκείνη (οι μέσες μέγιστες χειμερινές τιμές είναι περίπου 18oC στο Ώκλαντ), εξηγώντας την έλλειψη ωρίμανσης για το χειμώνα. Εάν μια σοδειά έχει αρχίσει από τη χειμερινή ανθοφορία, οι καρποί είναι σχετικά στρογγυλοί.

Η «πρώιμη κύρια ανθοφορία» ξεκινά στις αρχές της άνοιξης, περίπου στις αρχές Σεπτεμβρίου. Τα φρούτα που δένουν είτε πολύ αργά το χειμώνα είτε την άνοιξη είναι τα αχλάδια.
σχηματισμένος.

Η κύρια ανθοφορία, η περίοδος της πιο γόνιμης και συγχρονισμένης ανθοφορίας, είναι από τα τέλη Σεπτεμβρίου περίπου μέχρι τον Οκτώβριο, όταν ο καιρός είναι πιο ζεστός. Αυτή είναι η περίοδος, υποψιάζομαι, που μπορεί να δέσει ο καρπός. Για άλλη μια φορά, η εμπειρία της Νότιας Αφρικής είναι ότι σε κλίματα παρόμοια με το δικό μας (μέσος όρος χαμηλός 4,4oC, μέσος όρος υψηλός 18oC),
Τα φρούτα άρχισαν να πήζουν μόνο στις αρχές Οκτωβρίου.

Ο Πίνκερτον τελειώνει την ανθοφορία περίπου στα τέλη Οκτωβρίου. Τις ηλιόλουστες μέρες του Οκτωβρίου, ο Pinkerton είναι πιθανό να βρίσκεται σε γυναικεία φάση το μεσημέρι και αμέσως μετά το μεσημέρι (θερινή ώρα). Τον Οκτώβριο τα αρσενικά τείνουν να είναι αργά το απόγευμα,
και μπορεί να παραμείνει ανοιχτό όλη τη νύχτα και το επόμενο πρωί (ο Hass μερικές φορές το κάνει και αυτό). Ενώ ο Χας επικαλύπτει το άκρο της ουράς της περιόδου ανθοφορίας του Πίνκερτον, έχει λουλούδια τύπου «Α», όπως το Πίνκερτον, και πολλά αρσενικά άνθη Χας είναι πιθανό να επικαλύπτουν τη θηλυκή φάση στο Πίνκερτον.

Ανθοφορία Pinkerton 18 μήνες μετά τον εμβολιασμό

Τα φρούτα Pinkerton είναι γενικά αρκετά μεγάλα

Το φρούτο

Επάνω, άνεμος Hass, κάτω από το Pinkerton αρχές Ιουλίου                                              Pinkerton
το αχλάδι-
Τα διαμορφωμένα ανοιξιάτικα φρούτα έχουν ιδιαίτερα μακρύ, αλλά σχετικά φαρδύ λαιμό. Το μέγεθος του καρπού κυμαίνεται από μεσαίο έως μεγάλο, με μέσο βάρος που κυμαίνεται από περίπου 220 έως 400 γραμμάρια (μερικά μεγάλα φρούτα μπορούν να φτάσουν περίπου τα 500 γραμμάρια). Το δέρμα είναι ελαφρώς βοτσαλωτό, δερματώδες, αρκετά λεπτό και ξεφλουδίζεται εύκολα. Η φλούδα των ώριμων φρούτων είναι θαμπό πράσινο,
και παραμένει πράσινο ακόμα και όταν είναι ώριμο. Όταν το Pinkerton είναι ώριμο και έτοιμο για κατανάλωση, αισθάνεται πιο σταθερό έως ήπια πίεση των χεριών από ένα ώριμο Hass.

Τα πολύ πρώιμα φρούτα μπορούν να μαζευτούν πολύ καλά το χειμώνα (από τα τέλη Ιουνίου) και να ωριμάσουν σε ένα σακουλάκι με ένα μήλο (ή άλλο φρούτο που παράγει αιθυλένιο). Αν μαζευτούν πολύ νωρίς, το σώμα θα ωριμάσει και θα είναι εντάξει,
αν είναι λίγο γλυκό, αλλά ο λαιμός θα παραμείνει σκληρός. Είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε αιθυλένιο για την ωρίμανση αυτών των μόλις ώριμων φρούτων.

Η καρπόδεση στις αρχές της άνοιξης ωριμάζει την επόμενη νωρίς την άνοιξη - αλλά μπορεί πράγματι να είναι πολύ καλή ήδη από τα τέλη Αυγούστου, παρόλο που δεν είναι πλήρως ώριμα. Αυτά τα φρούτα έχουν καλή περιεκτικότητα σε λάδι, λίγες ή καθόλου φυτικές ίνες στη σάρκα,
και λεία κρεμώδη σάρκα. Ωστόσο, δεν έχουν έντονο γευστικό πλούτο.

Το κύριο σετ είναι τέλη Οκτωβρίου και αρχές Νοεμβρίου (και κυρίως Νοεμβρίου σε ελαφρώς πιο δροσερά μέρη της «καλλιεργούμενης» περιοχής αβοκάντο της Νέας Ζηλανδίας). Αυτά τα φρούτα είναι πλήρως ώριμα τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο (και τον Νοέμβριο). Σε αυτό το σημείο έχουν πολύ καλή γεύση,
καθώς και η χαρακτηριστική λιπαρότητα. (Στις ΗΠΑ, τα φρούτα της κύριας εποχής έχουν από 19% έως 25% περιεκτικότητα σε λάδι.) Στις αρχές Νοεμβρίου, ο καρπός αρχίζει να πέφτει από το δέντρο φυσικά. Τα υπερώριμα φρούτα είναι επίσης επιρρεπή σε σήψη, αν και όχι τόσο κακά όσο ο Hass. Ορισμένες περιοχές μπορεί να έχουν μερικά όψιμα φρούτα Pinkerton που ωριμάζουν μέχρι και τον Δεκέμβριο.
Τα φρούτα Pinkerton τρώγονται εξαιρετικά, έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε λάδι, αλλά δεν έχουν το βάθος γεύσης ενός καλά αναπτυγμένου, πλήρως ώριμου φρούτου Hass.

Το 2003 η HortResearch Ltd πραγματοποίησε μια μελέτη για την περιεκτικότητα σε ξηρά ουσία και λάδι σε διάφορες ποικιλίες αβοκάντο από τον κόλπο της αφθονίας.
Οι καρποί τόσο του Pinkerton όσο και του Hass που συγκομίστηκαν μεταξύ τέλους Οκτωβρίου και μέσα Νοεμβρίου είχαν παρόμοιες υψηλές τιμές ξηρής ουσίας περίπου 29%. Το Hass πρέπει να είναι τουλάχιστον 24% σε ξηρή ύλη για να μπορέσει να ωριμάσει μόλις συλλεχθεί. Και τα δύο φρούτα είχαν περιεκτικότητα σε λάδι σχεδόν 19%. Στις ΗΠΑ,
Η περιεκτικότητα σε λάδι 8% είναι το ελάχιστο νόμιμο πρότυπο για τα φρούτα προς πώληση και με 8% λάδι το Pinkerton έχει 18,9% ξηρή ουσία. Οι δοκιμές καταναλωτών στις ΗΠΑ τοποθετούν την «αποδεκτή γεύση» για το Pinkerton σε 20% ξηρή ουσία. Ο καρπός Pinkerton με αυτά τα χαμηλά επίπεδα ελαίου και ξηρής ουσίας ήταν πιθανό να είχε μαζευτεί το χειμώνα. Έτσι, η φυσική εποχή της ωριμότητας για τα μέσα
όψιμα λουλούδια (αυτά που είναι πιο πιθανό να πήξουν και να κρατηθούν στο δέντρο) φαίνεται να επιβεβαιώνεται ως μέσα-τέλη της άνοιξης.

Το Pinkerton δεν «αποθηκεύεται στο δέντρο» όσο και το Hass (το πλήρως ώριμο Hass θα κρέμεται στο δέντρο για αρκετούς μήνες), καθιστώντας το Pinkerton ένα μάλλον σύντομο φρούτο εποχής μόλις ωριμάσει πλήρως.

Στερεό, ώριμο, φρουτοπωλείο αρκετά μακριά από το δέντρο.
Αλλά τα φρούτα που μαζεύονται και αποθηκεύονται την ίδια μέρα μπορεί να έχουν ανομοιόμορφη ωρίμανση - με την έννοια ότι τα περίεργα φρούτα της παρτίδας θα ωριμάσουν ενώ τα υπόλοιπα παραμένουν σκληρά. Αυτά τα άτομα που ωριμάζουν γρήγορα μπορεί να γίνουν υπερώριμα και να έχουν μπαλώματα ενός είδους «γυάλινης» σάρκας που διασπάται ακριβώς κάτω από το δέρμα και κατά μήκος της διαδρομής που ακολουθούν οι (συνήθως μη εμφανείς) ίνες.
Η μόνη οπτική ένδειξη ότι ένα φρούτο στην παρτίδα είναι υπερώριμο είναι η παρουσία διακριτικών γκριζομαύρων διάχυτων κηλίδων σε ορισμένες περιοχές του δέρματος. Υπάρχουν κάποιες ενδεικτικές ενδείξεις ότι η διάσπαση της σάρκας αυτού του είδους είναι πιο συχνή σε δέντρα που έχουν άφθονες ποσότητες αζώτου αλλά σχετικά χαμηλό ασβέστιο στους ιστούς τους.

Οι καρποί χαμηλών τον Ιούλιο μπορεί να είναι καλοί αν είναι πολύ πρώιμο φρούτο και η εποχή ήταν ζεστή. Τα ανώριμα πλήρους μεγέθους Τα μαζεύονται και το αιθυλένιο που έχει ωριμάσει αυτή τη στιγμή συνήθως δεν είναι κάτι παραπάνω από «αποδεκτά» - μια ελαφρώς χορταριασμένη γεύση,
λίγο νερουλό, όχι πολύ λάδι. Αντίθετα, αυτός ο πρώιμος καρπός Pinkerton ήταν πολύ, πολύ καλός - λιπαρό, καθόλου υδαρές, σχεδόν καθόλου ίνες, λεπτόκοκκο, απαλό, σχεδόν κρεμώδη υφή σάρκα, μέτριου μεγέθους σπόρους καλό και ομοιόμορφο χρώμα σάρκας, ξεφλουδισμένο σαν όνειρο - φρούτο πρώτης τάξης για την εποχή του χρόνου.